Alfatests zijn een van de vele soorten softwaretests die bedrijven en onafhankelijke ontwikkelaars kunnen gebruiken om hun code te onderzoeken. De doeltreffendheid van uw alfateststrategie kan een belangrijke factor zijn in het succes van een programma – waardoor het belangrijk is dat u precies weet hoe die strategie werkt en welke voordelen ze vaak oplevert. Dit is de enige manier om een succesvolle implementatie te garanderen en zorgt ervoor dat zowel ontwikkelaars als testers een stabiel en effectief product hebben.
Inzicht in alfatesten en de vele bijbehorende componenten, waaronder de hulpmiddelen die testteams gebruiken om het te vergemakkelijken, helpt ontwikkelaars een sterkere applicatie te bouwen. Deze tests kunnen op het eerste gezicht ingewikkeld lijken, maar kunnen natuurlijk moeiteloos worden ingepast in elke benadering van kwaliteitsborging. In dit artikel gaan we dieper in op alfatests en hoe die elk codeerproject kunnen helpen. Dit omvat hoe testers kunnen navigeren door de uitdagingen die dit met zich meebrengt en de gebruikelijke stappen van dit proces.
Wat is Alfa-testen in Software Testing & Engineering?
Alfatests zijn een vorm van acceptatietests; dit betekent dat ze tot doel hebben te beoordelen hoe het programma presteert en of de functionaliteit sterk genoeg is om aan de eindgebruikers en hun eisen te voldoen. Dit gebeurt vrij vroeg in de testfase en is altijd vóór de bètatestfase. In veel gevallen kan het zelfs al tijdens de ontwikkeling beginnen; deze controles omvatten meestal twee afzonderlijke test-“fasen” met verschillende instellingen, medewerkers en testprioriteiten.
Bij deze onderzoeken hebben testers meestal een checklist met problemen of onderdelen die zij moeten onderzoeken. Zij kunnen zoeken naar veel voorkomende bugs en basistests uitvoeren om te zien of de kernfuncties van de applicatie werken zoals bedoeld.
Als het team grote of kleine problemen met het programma vaststelt, geeft het deze resultaten door aan de ontwikkelaars, die snel beginnen te werken aan manieren om deze problemen op tijd voor de release op te lossen.
1. Wanneer en waarom moet je aan Alpha Testing doen?
Het exacte punt waarop een bedrijf alfatests uitvoert, varieert en hangt af van de toepassing; de tests kunnen zelfs beginnen terwijl de ontwikkelaars nog bezig zijn met de laatste hand aan de software te leggen. Veel programma’s hebben een openbare of semi-openbare bètafase, die openstaat voor externe gebruikers. In deze gevallen worden alfatests uitgevoerd in de laatste fase van de interne tests.
Dit is meestal wanneer de aanvraag voor 60% voltooid is. Alfatests zijn essentieel omdat ze bugs en problemen kunnen opsporen die de ervaring van de eindgebruiker beïnvloeden en de ontvangst van het programma beïnvloeden.
2. Wanneer u geen alfatest hoeft te doen
Er zijn een paar situaties waarin het de moeite waard is de alfatestfase over te slaan, maar een aantal factoren kan daarop van invloed zijn. Het bedrijf kan bijvoorbeeld over beperkte tijd en middelen beschikken, waardoor het de testcyclus niet aanzienlijk kan verlengen, hoewel dit later gevolgen kan hebben.
Het testteam kan ook volledig vertrouwen hebben in hun huidige testvoortgang – zelfs zonder een formeel alfatestschema kunnen de controles die de testers uitvoeren elke categorie al bestrijken.
Alfatests zijn echter bijna altijd de tijd en moeite waard.
3. Wat verwarring ophelderen:
Alfa- en bètatests
Hoewel ze veel overeenkomsten vertonen, is het belangrijk het onderscheid tussen alfatests en bètatests te onderkennen.
Wat is bètatesten?
Betatesten is een kans voor echte eindgebruikers om het product te onderzoeken en uit te zoeken hoe het werkt – waarbij de betatesters de ontwikkelaars ruimschoots feedback geven over hun ervaringen. Dit gebeurt volledig in een echte omgeving, waarbij wordt getoond hoe het programma deze instellingen aanpast en omgaat met interactie met het beoogde publiek.
Externe perspectieven zijn van vitaal belang tijdens het testen, aangezien interne teamleden bepaalde soorten problemen of inefficiënties die verband houden met de unieke ontwikkelingsstijl van het bedrijf misschien niet kunnen ontdekken.
Alfa- en bètatests (verschillen en overeenkomsten)
Deze twee benaderingen vertonen een aantal overeenkomsten en verschillen. Alfa- en bètatests bieden de meeste voordelen wanneer ze samen worden gebruikt, aangezien beide vormen van gebruikersacceptatietests zijn. Het overkoepelende doel van elke methode is het identificeren van problemen in de software die de gebruikers en hun plezier in de software kunnen beïnvloeden.
Het belangrijkste verschil is misschien wel de testers zelf – aangezien bètatesters meestal de eindgebruikers zijn of anderszins geen banden hebben met de ontwikkelaars; dit geeft hun een frisse kijk op de software.
Een ander belangrijk onderscheid is de focus van deze tests. Alfatests gaan meestal over de algemene bruikbaarheid en functionaliteit van een toepassing, terwijl bètatests meer nadruk leggen op stabiliteit, betrouwbaarheid en veiligheid. Bij deze controles wordt gekeken hoe het programma omgaat met zowel verwachte als onverwachte invoer, zodat iemand die nieuw is met de software en niet bekend is met de werking ervan, meer hulp kan bieden.
Met de feedback voor alfatests kunnen ontwikkelaars het programma vaak nog voor de release wijzigen, terwijl fouten die tijdens bètatests aan het licht komen, misschien moeten wachten op toekomstige versies en updates.
Alpha testen worden uitgevoerd door…
– Interne ontwikkelaars terwijl ze aan het product werken – zodat ze problemen kunnen aanpakken nog voordat een formele testcyclus begint.
– Interne QA-testers die het programma in een testomgeving onderzoeken om na te gaan hoe het functioneert en hoe gebruikers zouden reageren.
– Externe testers die, afhankelijk van de toepassing, alfatests kunnen uitvoeren om feedback te geven die de gebruikerservaring nauwkeurig kan weergeven.
Voordelen van alfatests
De voordelen van alfatests zijn onder meer
1. Meer inzicht
Het belangrijkste voordeel van alfatesten is misschien wel dat ontwikkelaars en testers veel meer inzicht krijgen in de toepassing. Zo kunnen ze zien hoe alles in elkaar steekt, bijvoorbeeld of alle functies van de software werken zoals verwacht en hoe eindgebruikers het programma zouden kunnen gebruiken wanneer het wordt uitgebracht.
2. Snellere levertijd
Dankzij alpha-tests kan het team fouten opsporen vóór de release en werken aan preventieve patches die ervoor zorgen dat gebruikers nooit dezelfde fouten tegenkomen. Door uitgebreide en grondige alfatests kan het bedrijf dit programma veel sneller en met meer vertrouwen in de bruikbaarheid ervan uitbrengen – dit zou ook de behoefte aan noodupdates kunnen verminderen.
3. Software van betere kwaliteit
Deze controles omvatten zowel white-box als black-box tests, waardoor een holistisch beeld ontstaat van de toepassing en de manieren waarop ontwikkelaars deze zouden kunnen verbeteren om succes te garanderen. Hoe meer tests het team gebruikt, hoe meer fouten ze kunnen herstellen voor de release; dit resulteert in een betere ervaring voor gebruikers die minder problemen zullen ondervinden.
4. Bespaart geld
Alfatests zijn een zeer kosteneffectieve vorm van kwaliteitsborging omdat ze fouten in een vroeg stadium van de ontwikkeling kunnen opsporen. Dit kan bijvoorbeeld zelfs een geheel nieuwe versie van de software vereisen, wat meer geld kost dan het probleem gewoon bij de ontwikkeling of kwaliteitsborging op te lossen.
Uitdagingen van alfatests
Er zijn ook verschillende uitdagingen waarmee teams bij alfatests rekening moeten houden, zoals:
1. Niet in overeenstemming met de gebruikerservaring
Hoewel alfatesters voor veel van hun controles proberen na te bootsen hoe gebruikers met de software omgaan, kunnen zij door hun vertrouwdheid met de applicatie toch bepaalde fouten missen. Dit maakt betatesten nog belangrijker – deze controles zijn volledig vanuit het unieke perspectief van een gebruiker.
2. Lange testcyclus tijd
Deze tests versnellen de ontwikkeling aanzienlijk, maar vormen vaak een grote tijdsinvestering vanwege de noodzaak van grondige kwaliteitsborging. Het combineren van black-box en white-box technieken is een langdurig proces, en programma’s met een groter aantal functies zullen daardoor waarschijnlijk uitgebreidere controles nodig hebben.
3. Projecttermijnen
Evenzo hebben softwareprojecten gewoonlijk vaste deadlines die de ontwikkelaars om een aantal redenen niet kunnen veranderen. Dat betekent dat ze misschien niet in staat zijn om elke verandering vóór de release door te voeren, zelfs niet na een grondige alfateststrategie – het product kan nog steeds gebreken vertonen wanneer de deadline verstrijkt.
4. Test niet alles
Alfatests richten zich vooral op de algemene functionaliteit van het programma, in plaats van overwegingen over veiligheid en stabiliteit, die meer betrekking hebben op bètatests. Voor de tijd die deze testcycli in beslag nemen, kan hun reikwijdte vrij beperkt zijn; vooral voor grotere softwareprojecten die nog meer tijd vergen om te testen.
Kenmerken van Alfatests
De belangrijkste kenmerken van een succesvolle alfateststrategie zijn:
1. Betrouwbaar
De tests die het team uitvoert, moeten nuttige feedback bieden die ze aan de ontwikkelaars kunnen geven, die dan de problemen kunnen herstellen. Dit betekent ook dat de fout herhaalbaar moet zijn, waarbij de tester precies laat zien hoe de codeerproblemen gereproduceerd en onderzocht moeten worden.
2. Snel
Tijd is een kostbaar goed in elk softwareproject – en alfatests nemen daar meestal een aanzienlijk deel van in beslag. Daarom moeten alfatests waar mogelijk diepte en snelheid in evenwicht brengen om ervoor te zorgen dat ze elke testcase en elke afzonderlijke softwarefunctie bestrijken.
3. Uitgebreide
Alfatests geven voorrang aan bruikbaarheid en functionaliteit; het is belangrijk dat kwaliteitsmedewerkers zorgen voor een maximale (zo niet volledige) testdekking voor deze parameters. Het uitvoeren van een volledig pakket tests is de enige manier om te garanderen dat de software alle functies bevat die in de softwarebeschrijving staan.
4. Geïsoleerd
Hoewel alfatests niet in een echte omgeving plaatsvinden, heeft een geïsoleerde testsuite toch voordelen. Hierdoor kunnen testers werken aan de afzonderlijke functies van een programma (zoals de database) zonder dat deze wijzigingen andere componenten beïnvloeden – wat het team veel tijd bespaart.
Doelstellingen van alfatests
De algemene doelstellingen van alfatests zijn als volgt:
1. Software problemen oplossen
Een van de belangrijkste doelstellingen van alfatests is een beter product te maken waarvoor klanten bereid zijn te betalen of dat zij gewoon in het algemeen willen gebruiken. De vele individuele controles die hieronder vallen, werken allemaal om de problemen of bugs te ontdekken waar gebruikers tegenaan kunnen lopen. Met alfatests heeft het team de kans om deze fouten te corrigeren voor de release.
2. Aanvullen van bètatests
In software engineering werken alfa- en bètatests het beste samen en bedrijven kunnen dit gebruiken om ervoor te zorgen dat ze alle mogelijke kanten van de toepassing bestrijken. Uitgebreide alfatests maken het testen van bèta’s gemakkelijker en zorgen ervoor dat beide soorten tests een groter bereik hebben. Dit laat de algemene teststrategie volledig tot zijn recht komen en geeft ontwikkelaars gemoedsrust.
3. Het product efficiënter maken
Hoewel de focus van alfatests ligt op het herstellen van fouten in een applicatie, kunnen ze ook inefficiënties opmerken die negatief bijdragen aan de ervaring van een gebruiker. Dit toont ontwikkelaars en testers ook waar ze hun inspanningen in toekomstige testcycli op moeten richten door de meest complexe componenten te illustreren, inclusief die welke in de toekomst waarschijnlijk problemen zullen ondervinden.
Specifiek… wat testen we in Alpha Testing?
Dit zijn de specifieke parameters die alfatesters gebruiken bij hun controles:
1. Functionaliteit
Alfatests kijken vooral naar de algemene functionaliteit van een applicatie, zoals of de functies geïsoleerd en in combinatie met elkaar werken. Dit kan veel testgevallen omvatten – met volledige details over mogelijke storingspunten om een ruime dekking te garanderen die de belangrijkste functies van de software valideert. Dit overlapt aanzienlijk met functioneel testen, waarbij ook wordt nagegaan of de functies van het programma werken voor de gebruikers.
2. Bruikbaarheid
Bij deze tests wordt ook gekeken naar de bruikbaarheid van een applicatie. Dit verwijst naar hoe goed een gebruiker door het programma kan navigeren, zoals hoe intuïtief het ontwerp is en hoe goed het de functies met hoge prioriteit aangeeft. Voor deze controles treedt een tester op als gebruiker om te zien hoe iemand zonder kennis van deze software deze zou kunnen gebruiken. Alfatests kunnen bijvoorbeeld vaststellen of de interface visueel te ingewikkeld is.
3. Prestaties
Als onderdeel van het onderzoek naar de functionaliteit van de software, controleren alfatests ook op prestatieproblemen; bijvoorbeeld of het programma moeite heeft om te draaien op bepaalde apparaten en besturingssystemen. Testers hebben een ruw idee van de metriek van succes, zodat ze kunnen zien of de toepassing een aanvaardbare hoeveelheid RAM en CPU gebruikt. Dit kan zelfs stress- en belastingstests omvatten om na te gaan of het programma goed presteert in verschillende omstandigheden.
4. Stabiliteit
Hoewel dit misschien meer onder bètatests valt, kan het nog steeds een kernonderdeel vormen van uw alfatestpakket – en helpt het de functionaliteit van de toepassing nog verder te valideren. Bij deze tests wordt een toepassing op verschillende manieren gepusht om te zien hoe ze reageert.
Als het programma crasht, bijvoorbeeld, betekent dit dat er ernstige problemen zijn die aandacht behoeven; in elk geval is het noodzakelijk dat het team instabiele software repareert.
Soorten alfatests
De belangrijkste soorten alfatests zijn:
1. Rooktesten
Smoke testing is verwant aan functionaliteitstesten, waarbij de nadruk ligt op de noodzaak van basiswerkbaarheid van de software en de vele functies ervan. Testers voeren deze controles uit telkens wanneer ontwikkelaars een nieuwe functie toevoegen aan de huidige build, hetzij tijdens de ontwikkeling, hetzij bij latere updates. Dit gebeurt meestal in de vorm van snelle, minimale tests die een brede dekking bieden.
2. Saniteitstests
Saniteitstests zijn vergelijkbaar en controleren hoe de software functioneert na de eerste ronde van bugfixes; het is soms mogelijk dat dit onbedoeld andere functies breekt. Deze tests zorgen ervoor dat de fixes werken en geen andere fouten opleveren.
Als de wijzigingen van de ontwikkelaars de problemen van een programma met succes herstellen, betekent dit dat het de gezondheidstest doorstaat.
3. Integratie testen
Bij integratietesten worden verschillende softwaremodules gecombineerd en als groep onderzocht, waarbij wordt getoond hoe de belangrijkste onderdelen van de app met elkaar samenwerken. Het is belangrijk na te gaan of deze interacties kunnen plaatsvinden zonder stabiliteitsproblemen. Hierbij kan ook worden gekeken naar de compatibiliteit van de toepassing met andere programma’s en bestandstypen en hoe deze integreren.
4. UI-testen
Bij UI-tests wordt gekeken naar de gebruikersinterface en hoe die bijdraagt tot de algemene ervaring van de gebruiker. Het ontwerp moet bijvoorbeeld opvallend zijn en alle tekst moet eenvoudig te lezen zijn; dit kunnen vrij subjectieve factoren zijn, maar het zijn toch essentiële overwegingen.
De testers moeten ook nagaan hoe het programma de gebruikers met behulp van tutorials door de functies leidt.
5. Regressietests
Regressietests zijn vergelijkbaar met sanity tests en voeren oude testcases opnieuw uit voor bijgewerkte versies van een programma; zo kunnen testers controleren of hun werk succesvol is. Deze controles zijn zeer gedetailleerd en regresseren vaak zelfs de kleinste onderdelen van de applicatie om te zien of ze nog functioneren; dit is veel grondiger dan saniteitstests.
Alfa-testproces
Hier is een stap-voor-stap gids voor het uitvoeren van succesvolle alfatests:
1. Planning
De eerste stap van elke teststrategie is het bepalen van de reikwijdte en de algemene aanpak van deze controles, inclusief de specifieke tests die het team wil uitvoeren. Dit omvat het opstellen van een testplan naast de afzonderlijke testgevallen die betrekking hebben op de functionaliteit van de software.
2. Voorbereiding
Na de eerste planning bereidt het team de controles voor door de software te installeren en de testomgeving te creëren om deze tests aan te vullen. Zij kunnen ook testscripts gaan samenstellen om een automatiseringsstrategie te vergemakkelijken; zo zou hyperautomatisering het testen efficiënter kunnen maken.
3. Uitvoering
Nu de voorbereidingen zijn afgerond, kan het team de alfatests uitvoeren om een duidelijk beeld te krijgen van de toestand van de applicatie, waarbij de resultaten en metriek worden geregistreerd om te beoordelen of er problemen zijn. Afhankelijk van hun deadlines moet het testteam misschien bepaalde controles voorrang geven boven andere.
4. Evaluatie
Na afloop van de controles onderzoekt het kwaliteitsborgingsteam deze resultaten en begint conclusies te trekken over de software – bijvoorbeeld of deze klaar zal zijn voor de releasedatum. In dit stadium kunnen zij ook beginnen met het leveren van feedback aan ontwikkelaars, die bugfixes beginnen voor te bereiden.
5. Rapportage
Het testteam stelt ook een formeel verslag op met uitgebreide informatie over de tests en wat de resultaten aangeven, inclusief hoe dit zich verhoudt tot de verwachte resultaten. In dit verslag wordt ook beoordeeld hoe goed het team de controles heeft uitgevoerd en worden gegevens verstrekt over hun testdekking.
6. Bevestiging
Nadat zij hun defecten en algemene aanbevelingen aan het ontwikkelingsteam hebben gerapporteerd, moeten de testers deze software misschien opnieuw controleren om te zien of de fixes succesvol zijn. De twee teams beginnen dan het programma voor te bereiden op bètatests, meestal de volgende fase van het kwaliteitsborgingsproces.
Fasen van alfatests
Er zijn twee belangrijke testfasen:
1. Fase één
In de eerste fase van de alfatests zijn de software-ingenieurs verantwoordelijk voor het debuggen van de toepassing en het gebruik van de resultaten om hun eigen software beter te begrijpen en nog beter te maken. Deze bezorgdheid kan veel breder zijn dan toekomstige alfatests, waarbij meer wordt gekeken of de toepassing vastloopt bij het opstarten of niet installeert op machines.
Dit is slechts een ruw onderzoek en omvat geen gedetailleerde testgevallen of grondige inspecties van elke functie – voorlopige alfatests helpen ervoor te zorgen dat het programma geschikt is voor verdere controles.
2. Fase Twee
De tweede fase van de alfatests daarentegen wordt uitgevoerd door het interne QA-team en kent een grondigere aanpak, met uitgebreide testcases waarin elke controle wordt beschreven.
De alfatesters voeren een groter aantal tests uit en bepalen aan de hand daarvan of de toepassing klaar is voor vrijgave of voor de volgende testronde. Zij onderzoeken ook de feitelijke kwaliteit van de software en nemen deze informatie op in hun rapport, zodat de ontwikkelaars volledige feedback krijgen. Dit deel van het proces duurt meestal veel langer dan de oorspronkelijke alfatestfase.
Toelatingscriteria voor alfatests
De gebruikelijke toegangsvoorwaarden waaraan deze tests moeten voldoen, zijn onder meer:
1. Gedetailleerde eisen
Deze tests vereisen een Business Requirements Specification (BRS) of een Software Requirement Specification (SRS) waarin de reikwijdte van het project is vastgelegd, naast het einddoel van deze tests. Dit laatste omvat uitgebreide gegevens over de software en de verwachtingen van het bedrijf; dit helpt de testers het programma beter te begrijpen.
2. Grondige testgevallen
Gedetailleerde testcases helpen de testers en ontwikkelaars te begrijpen wat de komende tests zijn en wat het team ervan verwacht qua resultaten. Het kwaliteitsborgingsteam volgt deze testcases voor elke controle om er zeker van te zijn dat ze de juiste testprotocollen toepassen in elke stap van het proces.
3. Deskundig testteam
Het team moet de software goed begrijpen om passende feedback te kunnen geven – ze moeten ook weten hoe ze de software vanuit het oogpunt van de eindgebruiker moeten benaderen. Dankzij hun ervaring met de toepassing kunnen zij snel testen zonder de kwaliteit van deze controles op te offeren.
4. Stabiele testomgeving
De testers zetten een stabiele testomgeving op om hun onderzoeken te stroomlijnen en te laten zien hoe de toepassing geïsoleerd werkt zonder nadelige gevolgen. Dit biedt een duidelijke benchmark voor teamleden en illustreert de prestaties van het programma op een manier die de productieomgeving nabootst.
5. Een instrument voor testbeheer
Veel testsuites maken gebruik van een tool die automatisch defecten kan registreren, mogelijk via robotische procesautomatisering of een andere soortgelijke methode. Met deze toepassingen van derden kunnen gebruikers ook testgevallen uploaden en samenstellen, zodat ze gemakkelijk toegang hebben tot deze informatie wanneer dat nodig is om de resultaten van elke test vast te leggen.
6. Traceerbaarheidsmatrix
Met behulp van een traceerbaarheidsmatrix kan het kwaliteitsborgingsteam elk van de ontwerpeisen van de applicatie toewijzen aan het bijbehorende testgeval. Dit vergroot de verantwoording over het hele testproces en levert nauwkeurige statistieken op over de dekking en de relaties tussen kenmerken.
Afsluitingscriteria voor alfatests
Dit zijn de voorwaarden waaraan de tests moeten voldoen om het proces te voltooien:
1. Voltooiing van de alfatests
Als elke alfatest is afgerond en gedetailleerde resultaten heeft die het team kan leveren of in een rapport kan bundelen, is het mogelijk dat er nog verschillende stappen overblijven voordat deze testcyclus wordt afgesloten. Het voltooien van deze tests is echter vaak een belangrijke eerste stap.
2. Volledige dekking van de testcases
Om na te gaan of de tests werkelijk volledig zijn, moet het team hun testgevallen controleren en nagaan hoe grondig hun dekking is geweest. Als er lacunes zijn in de cases of in de algemene aanpak van de testers, moeten zij wellicht bepaalde controles herhalen.
3. Ervoor zorgen dat het programma compleet is.
Als uit deze tests blijkt dat er extra voorzieningen nodig zijn om aan de ontwerpeisen te voldoen, moeten de testers dit verhelpen. De tests kunnen echter worden afgesloten als blijkt dat de applicatie alle noodzakelijke functies heeft om belanghebbenden en klanten tevreden te stellen.
4. Gecontroleerde levering van rapporten
De uiteindelijke testrapporten tonen de huidige staat van de software en hoe de ontwikkelaars deze verder kunnen verbeteren. Door ervoor te zorgen dat de rapporten bij de ontwikkelaars terechtkomen, kan de volgende fase van kwaliteitsborging beginnen; deze rapporten zijn essentieel voor een succesvolle release.
5. Het hertesten is voltooid
De verslagen van de alfatests kunnen verdere wijzigingen in de toepassing noodzakelijk maken, wat op zijn beurt leidt tot meer alfatests. Het kwaliteitsborgingsteam moet zich ervan vergewissen dat de wijzigingen van de ontwikkelaars deze problemen hebben opgelost zonder het op andere manieren te beïnvloeden, wat leidt tot een beter product.
6. De definitieve ondertekening
Bij de afronding van elk testproces is het kwaliteitsborgingsteam (met name de projectmanager of -leider) ook verantwoordelijk voor het opstellen van een afgetekend QA-document. Dit informeert de belanghebbenden en andere belangrijke medewerkers dat de alfatests nu zijn afgerond.
Soorten resultaten van alfatests
Het alfatestteam krijgt verschillende outputs van deze controles, zoals:
1. Testresultaten
Alfatests genereren uitgebreide gegevens over het programma en de huidige status ervan – inclusief de feitelijke testresultaten en hoe deze zich verhouden tot de verwachte resultaten van het kwaliteitsborgingsteam. Dit gebeurt meestal in de vorm van testgevallen die een externe testapplicatie automatisch zou kunnen vullen met het resultaat van elke controle; de details verschillen per test.
2. Testlogboeken
Deze diepgaande onderzoeken produceren ook interne logboeken in de software, die ruimschoots informatie verschaffen die een teamlid kan interpreteren. De logs kunnen bijvoorbeeld tekenen van stress bij de toepassing vertonen, of zelfs gedetailleerde foutmeldingen en waarschuwingen. Deze logs kunnen ook verwijzen naar specifieke regels code – dit soort feedback is vooral nuttig voor ontwikkelaars.
3. Testverslagen
Ontwikkelaars onthullen uiteindelijk een uitgebreid testrapport dat elke controle en het resultaat ervan in detail beschrijft; dit kan de belangrijkste output zijn omdat zij dit gebruiken om de toepassing te verbeteren. In testrapporten worden bovenstaande gegevens in een leesbare en gemakkelijk te begrijpen vorm gegoten, waarbij wordt gewezen op problemen in de software en eventueel suggesties worden gegeven over hoe de ontwikkelaars deze kunnen oplossen.
Gemeenschappelijke alfatestmethoden
Er zijn een aantal specifieke maatstaven en waarden die testers gebruiken bij het uitvoeren van alfatests:
1. Testdekkingspercentage
De testdekking laat zien hoe effectief de testgevallen van het team zijn in het afdekken van de verschillende functies van de applicatie, wat illustreert of hun kwaliteitsborging adequaat is. Een dekking van ten minste 60% is essentieel, maar de meeste organisaties bevelen 70-80% aan omdat een volledige dekking moeilijk te bereiken is.
2. Systeem Bruikbaarheid Schaal score
De System Usability Scale is een poging om subjectieve bruikbaarheidselementen te kwantificeren en gaat na hoe complex de toepassing is, inclusief hoe goed zij haar functies integreert. Dit gebeurt gewoonlijk in de vorm van een vragenlijst die een SUS-score van 100 oplevert.
3. Aantal geslaagde tests
Deze metriek geeft het testteam een idee van de gezondheid van de software, naast de geschiktheid voor publieke release of bètatests. Weten hoeveel controles een applicatie kan doorstaan – als een getal, fractie of percentage – helpt testers te zien welke onderdelen verdere ondersteuning nodig hebben.
4. Piekreactietijd
Alfatesters onderzoeken gewoonlijk de reactietijd van een programma, dat is de tijd die de toepassing nodig heeft om een verzoek van een gebruiker te voltooien. Na deze controles onderzoekt het team de maximaal mogelijke reactietijd om te bepalen of deze voor gebruikers te lang is om te wachten.
5. Defecten dichtheid
Dit verwijst naar het gemiddelde aantal bugs of andere problemen in de toepassing per afzonderlijke module. Het doel van het vaststellen van de defectdichtheid is vergelijkbaar met dat van het aantal geslaagde tests: het toont de staat van een softwaretoepassing en of die klaar is voor vrijgave.
6. Totale duur van de test
Tijd is in het algemeen een bijzonder belangrijke maatstaf voor alfatests, aangezien deze fase langer kan duren dan andere kwaliteitsborgingsprocessen. De teamleden moeten ernaar streven deze metriek waar mogelijk te verlagen om hun efficiëntie te vergroten en knelpunten bij het testen te overwinnen.
Soorten ontdekte fouten en bugs
door middel van Alpha Testing
Dit zijn de belangrijkste problemen die met alfatests kunnen worden opgespoord:
1. Niet bruikbare functies
Door de focus op functionaliteit brengen alfatests vaak problemen aan het licht met de functies van de applicatie en de manier waarop de gebruiker ermee kan omgaan. Als een belangrijke functie niet werkt, moet het ontwikkelingsteam dit zo snel mogelijk herstellen.
2. Systeem crasht
Afhankelijk van de ernst van een fout kan het hele programma vastlopen als reactie op een onverwachte invoer. De bugs kunnen zelfs leiden tot vertragingen in de release van de software, terwijl de ontwikkelaars werken aan het voorkomen van deze crashes.
3. Typefouten
Het beoordelen van de bruikbaarheid van het programma omvat het controleren van de ontwerpelementen om ervoor te zorgen dat alles voldoet voor de eindgebruikers. Zelfs een kleine tikfout kan hun mening over de software beïnvloeden, dus moeten alfatesters deze vóór de release controleren.
4. 4. Hardware incompatibiliteit
Alfatests gaan ook na of een toepassing compatibel is met de geplande platforms, zoals verschillende besturingssystemen. De ontwikkelaars moeten onverwachte incompatibiliteitsproblemen aanpakken om ervoor te zorgen dat meer gebruikers toegang krijgen tot hun toepassingen.
5. Geheugenlekken
Een onstabiel programma wordt meestal kort na de alfatests duidelijk, waarbij mogelijk meer RAM van het apparaat wordt gebruikt – dit vertraagt het programma. Door deze fout aan te pakken wordt de toepassing veel stabieler voor toekomstige gebruikers.
6. Onjuiste indexering van de database
De database van de software kan op een aantal problemen stuiten, zoals deadlocks en indexstoringen – dit laatste betekent dat de software niet aan de verzoeken van de gebruiker kan voldoen. Dit vertraagt de database aanzienlijk, waardoor de piekresponstijd toeneemt.
Voorbeelden van alfatests
Hier volgen drie voorbeelden van alfatests voor verschillende toepassingen:
1. Software voor klantenrelatiebeheer
CRM-software bevat uitgebreide informatie over klanten en zakenpartners, die meestal wordt opgeslagen in een database. Alfatesters kunnen dit onderzoeken om ervoor te zorgen dat het de juiste gegevens levert, zelfs onder zware belasting en met een adequate reactietijd.
De testers kijken ook hoe deze toepassing reageert op het aanmaken – en zelfs verwijderen – van nieuwe items.
2. E-commerce winkel
Ook voor websites en webapps zijn aanzienlijke alfatests nodig. In dit scenario nemen leden van het kwaliteitsteam de site uitgebreid door en zorgen ervoor dat elke functie werkt – tot en met de betaling.
Als er tijdens het proces grote of zelfs kleine fouten optreden, kunnen gebruikers hun karretje laten vallen; daarom is het essentieel dat testers ontwikkelaars over deze problemen informeren.
3. Videogame
Videogames zijn een andere vorm van software waarvoor langdurige alfatests nodig zijn. Interne QA-medewerkers doorlopen elk niveau herhaaldelijk en voeren verwachte en onverwachte acties uit om te testen hoe de applicatie reageert.
AI-personages kunnen bijvoorbeeld niet door hun omgeving bewegen, texturen worden mogelijk niet goed weergegeven en het spel kan vastlopen bij gebruik van een niet-ondersteunde grafische kaart.
Handmatige of geautomatiseerde alfatests?
Automatisering is vaak een zinvolle aanpak bij het uitvoeren van alfatests – dit bespaart het team zowel tijd als geld. Deze strategie beperkt de kans op menselijke fouten en garandeert consistentie en nauwkeurigheid bij elke test. De verhoogde snelheid van automatisering verbetert ook de algemene dekking, waardoor testers meer functies kunnen inspecteren.
Bedrijven kunnen robotische procesautomatisering implementeren om de voordelen te vergroten; hierbij wordt gebruik gemaakt van intelligente softwarerobots voor een grotere mate van testaanpassing.
Er zijn echter situaties waarin handmatige tests beter toepasbaar zijn; bij alfatests wordt meestal gekeken naar subjectieve bruikbaarheidskwesties die de meeste automatiseringsbenaderingen niet aankunnen. Sommige toepassingen maken gebruik van computervisie om een menselijk gezichtspunt te simuleren en een aantal ontwerpaspecten te beoordelen op een manier die vergelijkbaar is met die van eindgebruikers.
In veel gevallen kan de doeltreffendheid van automatisering afhangen van de specifieke kenmerken van het door het team gekozen testprogramma voor derden.
Beste praktijken voor alfatests
Enkele van de beste praktijken die alfa-testers moeten volgen zijn:
1. Aanpassing van de sterke punten van de testers
Teamleiders moeten specifieke controles toewijzen op basis van de individuele vaardigheden van de testers. Zo kunnen bijvoorbeeld degenen die meer vertrouwd zijn met bruikbaarheidstests deze onderzoeken uitvoeren. Door deze aanpak kunnen organisaties hun alfatestprocessen verbeteren, omdat ervaren testers nog meer problemen kunnen identificeren die het programma beïnvloeden.
2. Automatisering verstandig toepassen
Automatisering van softwaretests biedt vele duidelijke voordelen, ongeacht de specifieke vorm ervan, en kan een ware revolutie teweegbrengen in de fase van alfatests. Bedrijven moeten hier echter intelligent gebruik van maken, aangezien sommige controles een menselijk perspectief vereisen. Het team moet zijn eigen tests onder de loep nemen om te beslissen welke tests baat hebben bij automatisering of handmatige tests.
3. Opstellen van een traceerbaarheidsmatrix
Alfatesters nemen vaak een traceerbaarheidsmatrix op in hun teststrategie om de verbanden en relaties tussen verschillende controles te onderzoeken. Dit omvat ook de huidige voortgang – en uitgebreide documentatie over de algemene aanpak van het team inzake kwaliteitsborging. Met een traceerbaarheidsmatrix kunnen de testers hun aandacht ook richten op de fouten die zij aan het licht brengen.
4. Gebruik van verschillende hardwaremodellen
Zelfs op hetzelfde besturingssysteem kunnen verschillende soorten hardware en systeemarchitectuur het programma tegenwerken. Dit kan leiden tot crashes en andere ernstige problemen die het publiek van de software kunnen beperken. Door deze toepassing op verschillende machines en apparaten te testen, komen compatibiliteitsproblemen aan het licht, zodat de ontwikkelaars deze vóór de release kunnen aanpakken.
5. Het uitvoeren van interne testbeoordelingen
Het is van cruciaal belang dat bedrijven ervoor zorgen dat hun alfatestprocessen voor software robuust zijn en de belangrijkste kenmerken van elk programma dat zij onderzoeken gemakkelijk kunnen omvatten. Daarom moeten testteams zich ertoe verbinden hun aanpak voortdurend te verbeteren – misschien door de nadruk te leggen op een hoge testdekking om lacunes in hun strategie te vermijden.
.
Wat heb je nodig om met Alpha Testing te beginnen?
Dit zijn de belangrijkste vereisten voor alfatesters voordat zij aan hun controles beginnen:
1. Goed geïnformeerde testers
Alfatests komen voor bij verschillende soorten softwareontwikkeling – en verschillende programma’s vereisen doorgaans een reeks op maat gemaakte controles. Het is van vitaal belang dat bedrijven kwaliteitsborgingsteams hebben die vertrouwd zijn met de belangrijkste principes van alfatests en snel toepassingen kunnen controleren om een hoge dekking te garanderen. Hoewel nieuwe testers nog veel kunnen toevoegen aan het QA-proces, verbeteren ervaren medewerkers de aanpak van het team meestal nog meer.
2. Uitgebreide planning
Planning is de kern van elke succesvolle alfateststrategie en helpt het team om de tijd en middelen voor het controleren van een toepassing te budgetteren. Er zou ook voldoende tijd moeten zijn voor de ontwikkelaars om veel van de problemen op te lossen voordat ze worden vrijgegeven. Gedetailleerde testcases zijn vooral belangrijk omdat deze helpen illustreren welke specifieke controles het team zal gebruiken en hoe goed deze kunnen voldoen aan de typische eisen van de eindgebruiker.
3. Automatiseringssoftware
Als een bedrijf automatisering wil invoeren in zijn alfatests, kan het met een toepassing van derden meer tests uitvoeren in minder tijd. Hoewel het zeker mogelijk is om applicaties te testen zonder deze software, is het vaak van vitaal belang om een hoge testdekking te garanderen op een deadline.
Er zijn zowel gratis als betaalde opties beschikbaar – en elk heeft zijn eigen unieke kenmerken om het brede spectrum van softwaretests aan te kunnen.
4. Stabiele testomgeving
In een veilige en stabiele testomgeving kunnen teamleden de software nauwkeurig onderzoeken, weg van elke invloed van buitenaf. Deze lijkt sterk op een echte eindgebruikersomgeving, maar werkt als een zandbak, zodat testers en ontwikkelaars realistische gevallen kunnen simuleren. Dankzij testomgevingen kan het team de software wijzigen zonder gevolgen voor de live-versie – dit is nog nuttiger bij het controleren van updates van de applicatie.
7 fouten en valkuilen bij het uitvoeren van alfatests
De belangrijkste fouten die alfa-testers moeten vermijden zijn:
1. Slechte planning
De tijd die alfatests in beslag nemen, hangt meestal af van de complexiteit van de software en het is essentieel dat het kwaliteitsborgingsteam daar rekening mee houdt. Zonder goede planning is het mogelijk dat de testers niet al hun onderzoeken voor het einde van deze fase kunnen uitvoeren.
2. Gebrek aan aanpassingsvermogen
Testers moeten zich voorbereiden op de mogelijkheid dat de software ernstige wijzigingen moet ondergaan om de gebruikers tevreden te stellen – zij moeten bij elke test flexibel zijn. Als het team bijvoorbeeld ontdekt dat hun testgevallen ontoereikend zijn, moeten ze deze bijwerken en opnieuw uitvoeren.
3. Onvoldoende dekking
Alfatests geven prioriteit aan bruikbaarheid en functionaliteit; dit betekent dat de testgevallen deze onderdelen van de toepassing volledig moeten omvatten. Als het team niet alle functies van de applicatie grondig genoeg kan testen vóór de deadline of releasedatum van het bedrijf, kan het ernstige softwareproblemen over het hoofd zien.
4. Onjuiste automatisering
Als het kwaliteitsborgingsteam automatiseringssoftware van derden verkeerd implementeert, heeft dit aanzienlijke gevolgen voor de tests en hun geldigheid. Een al te grote afhankelijkheid van automatisering kan ertoe leiden dat zij ernstige ontwerp- en bruikbaarheidsproblemen niet opmerken – alleen bepaalde automatiseringsprogramma’s kunnen rekening houden met een menselijk perspectief.
5. Geen beta-tests
Hoewel alfatests bijzonder grondig zijn, worden niet alle aspecten van de software getest; bètatests zijn vaak nodig om een bredere dekking te garanderen. Door bètatests toe te voegen aan de strategie van het team zien ze ook hoe het publiek waarschijnlijk met hun software zou omgaan.
6. Verwaarlozing van regressietests
Regressietests zijn van vitaal belang bij het alfatesten van sommige functies; dat geldt vooral wanneer ze worden vergeleken met vorige iteraties. Zonder deze controles zijn testers minder goed in staat de reden voor nieuwe fouten te begrijpen, en kunnen zij dus geen betrouwbare feedback geven over hoe deze kunnen worden verholpen.
7. Gebruik van onverenigbare gegevens
Mockgegevens zijn van cruciaal belang bij een aantal alfatests, vooral wanneer wordt gecontroleerd of de database werkt – veel testteams vullen deze in zonder ervoor te zorgen dat de input van de gebruiker wordt weergegeven. Alleen realistische gegevenssets die rekening houden met praktische scenario’s kunnen de interne werking van de toepassing betrouwbaar testen.
5 beste alfatestprogramma’s
Hier zijn vijf van de meest effectieve gratis of betaalde alfatestprogramma’s:
1. ZAPTEST Free & Enterprise-edities
Zowel de Free als Enterprise edities van ZAPTEST bieden enorme testmogelijkheden – waaronder full stack automatisering voor web, desktop en mobiele platforms. ZAPTEST maakt ook gebruik van hyperautomatisering, waardoor organisaties hun alfateststrategie tijdens dit hele proces op intelligente wijze kunnen optimaliseren.
Voor nog meer voordelen implementeert dit programma computer vision, documentconversie en cloud device hosting. Met ZAPTEST tot de beschikking van uw organisatie is het mogelijk om een rendement op de investering te krijgen van wel 10x.
2. LambdaTest
LambdaTest is een cloud-gebaseerde oplossing die tot doel heeft de ontwikkeling te versnellen zonder te beknibbelen – hiermee kunnen testers de functionaliteit van een applicatie onderzoeken op verschillende besturingssystemen en browsers.
Dit testprogramma gebruikt voornamelijk Selenium-scripts en geeft prioriteit aan het testen van browsers, wat de functionaliteit voor gebruikers zou kunnen beperken, maar het is ook in staat om Android- en iOS-apps nauwkeurig te inspecteren. Gebruikers melden echter ook dat de software duur is voor zijn niche en beperkte automatiseringsmogelijkheden biedt.
3. BrowserStack
BrowserStack, een andere optie die sterk leunt op clouddiensten, bevat een echte apparatencatalogus waarmee gebruikers alfatests kunnen uitvoeren op meer dan 3.000 verschillende machines. Het heeft ook uitgebreide logboeken die het loggen van defecten en het oplossen van bugs kunnen stroomlijnen.
Ook deze toepassing helpt vooral bij web- en mobiele toepassingen, hoewel de dekking die het over deze programma’s biedt zeer nuttig is. De leercurve van BrowserStack is ook vrij steil, waardoor het potentieel onpraktisch is voor beginners.
4. Tricentis Testim
Tricentis heeft afzonderlijke platforms voor testautomatisering en testbeheer voor een bredere dekking – met beide opties kunnen end-to-end tests worden uitgevoerd op verschillende apparaten en systemen. Met AI-gestuurde automatisering is Testim een effectieve toepassing die volledige Agile compatibiliteit gebruikt om de alfatestfasen nog verder te optimaliseren.
Ondanks deze functionaliteit en de intuïtieve gebruikersinterface is er geen manier om bepaalde testacties ongedaan te maken en zijn er weinig toegankelijkheidsrapportagemogelijkheden op scriptniveau.
5. TestRail
Het TestRail platform draait volledig in een browser voor extra gemak, waardoor het beter kan worden aangepast aan de huidige eisen van het testteam. Geïntegreerde takenlijsten maken het gemakkelijker om werk toe te wijzen en de applicatie stelt leiders ook in staat om hun komende werklast nauwkeurig te voorspellen.
Bovendien helpt de rapportage van de software het team om problemen met hun testplannen op te sporen. Deze functie is echter meestal tijdrovend bij grotere testsuites en het platform zelf kan soms traag zijn.
Checklist Alpha Testing, tips & trucs
Hier zijn aanvullende tips die elk team in gedachten moet houden tijdens de alfatests:
1. Een reeks systemen testen
Voor welk platform een softwaretoepassing ook bedoeld is, er kan een aantal systemen en apparaten zijn die eindgebruikers kunnen gebruiken om er toegang toe te krijgen. Dit betekent dat testers de compatibiliteit van het programma op vele machines moeten onderzoeken om een zo breed mogelijk publiek van gebruikers te garanderen.
2. Verstandig prioriteren van onderdelen
Aan bepaalde onderdelen of functies moet wellicht meer aandacht worden besteed dan aan andere. Zij kunnen bijvoorbeeld samenwerken met andere functies en een aanzienlijke bijdrage leveren aan de totale belasting van een applicatie. Teams moeten een evenwicht vinden tussen breedte en diepte, waarbij de complexiteit van de belangrijkste onderdelen van een programma nog steeds wordt begrepen.
3. Testdoelstellingen bepalen
Zelfs een ervaren kwaliteitsborgingsteam heeft een duidelijke focus op zijn doel nodig om een succesvolle testsuite te garanderen. Dit geeft de testers een structuur en prioriteiten die hen helpen bij elke controle. Uitgebreide documentatie is één manier om ervoor te zorgen dat het team weet welke aanpak het moet volgen.
4. Overweeg zorgvuldig de automatisering
Hoewel tijdsbeheer bij alfatests van het grootste belang is, mag het team het selectieproces van automatiseringssoftware niet overhaasten. Zij moeten elke beschikbare optie onderzoeken – zowel gratis als betaalde toepassingen – alvorens een beslissing te nemen, aangezien elk platform verschillende functies heeft die het team op unieke manieren helpen.
5. Communicatie aanmoedigen
Alfatesten is een gevoelig proces dat volledige samenwerking vereist tussen testers en ontwikkelaars; vooral als de eerste een softwareprobleem vindt. Teamleiders moeten werken aan het voorkomen van informatiesilo’s en moeten inclusieve rapportagestrategieën ontwikkelen om het voor testers gemakkelijker te maken ontwikkelaars te informeren over eventuele fouten.
6. Een eindgebruikersperspectief behouden
Hoewel bètatests meer gericht zijn op gebruikerservaringen, moet bij alfatests bij elke controle hiermee rekening worden gehouden. Er kunnen ernstige bruikbaarheidsproblemen zijn die niet kunnen worden opgelost door te veel te vertrouwen op automatisering en white-box testing – bij veel van deze controles moet rekening worden gehouden met de gebruiker.
Conclusie
Het succes van de alfateststrategie van een bedrijf hangt sterk af van de manier waarop het die strategie implementeert – zoals de manier waarop het team automatisering benadert. Alfatests moeten een aanzienlijk deel uitmaken van het kwaliteitsborgingsproces van een bedrijf, omdat dit de meest effectieve manier is om grote en kleine problemen op te sporen die van invloed zijn op een toepassing.
Testsoftware van derden kan alfatests nog verder optimaliseren, zowel qua snelheid als qua dekking. ZAPTEST is een bijzonder nuttig testplatform dat zowel in de gratis versie als in de Enterprise-versie veel te bieden heeft aan gebruikers en innovatieve functies biedt waar elk testteam zijn voordeel mee kan doen.
